14.08- 15.08 Piątek-Sobota. Podróż powrotna. Nocleg w Koeln


Z Hambye do Poznania dzieli nas prawie 1600km i choć można by na upartego pokonać taką trasę na raz, to jednak 16h wydaje nam się zbyt męczące i postanawiamy przenocować w połowie drogi. Wybieramy Kolonię, która naszej młodzieży wydaje się idealnym miejscem na obejrzenie meczu w ćwierćfinale Ligii Mistrzów:  Bayern Monachium contra FC Barcelona  ( 8:2 dla Bayern Monachium!)

Nocleg w nowym Aparthotel Adagio Koeln City ( pozostaję wierna sieci Accor), kolacja we włoskiej La Tagliatella  przy Heummarkt- tak kończymy tegoroczne wakacje. Następnego dnia wyruszamy rano i bez większych przygód docieramy na obiad do Tomyśla- to już stało się tradycją, że w drodze powrotnej odwiedzamy rodziców a dziewczyny z drogi „zamawiają” u Babci Ziuty potrawy, za którymi się stęskniły. Żegnajcie francuskie wakacje! Adieu!

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

13.08 Czwartek. Bretońskie miasto obronne Fougères. Pożegnalna kolacja w Granville

Obraz
To nasz ostatni dzień tutaj i nie możemy się zdecydować, jak go spędzić, gdzie się wybrać, co robić. Niedosyt związany z Bretanią jest duży- moje bretońskie wakacje z pierwotnej wersji okazały się bardziej normandzkimi, co też jest super, bo Normandia bez wątpienia zasługuje na wakacyjny pobyt i nie żałuję ani jednej chwili spędzonej na normandzkiej ziemi. Z drugiej strony Normandia dla Paryżan, to takie nasze Mazury dla Warszawiaków ( z racji odległości i popularności na weekendowe wyjazdy), a Bretania pozostaje regionem odległym, niezwykle odrębnym kulturowo, językowo. Nie bez kozery jedna jej część nazywa się Finistère ( koniec świata)- pozostaje tylko po prostu wybrać się tu ponownie. Nie jest to region popularny wśród Polaków. Gdy przed wyjazdem próbowałam kupić przewodnik turystyczny po Bretanii, jedyny, który udało mi się nabyć to niewielka książeczka autorstwa p. Ewy Waliszewskiej, wydana własnym sumptem przez poznański Dom Bretanii w 2004 r. Mimo upływu czasu, nadal godna pole
Czytaj więcej

12.08 Środa. Śladami pomników bitwy o Normandię. Tkanina z Bayeux

Obraz
Lądowanie w Normandii,   które rozpoczęło się 6 czerwca 1944, znane również pod kryptonimami „D-Day” i „Overlord” było największą i najbardziej brawurową operacją desantową w historii. Naziści wkroczyli do Francji   1940 r. i zdążyli się w niej na dobre zadomowić, zanim alianci zgromadzili dość sił, by odbić kraj i resztę kontyntu. Wczesnym świtem, 6 czerwca 1944 r.   w ciągu 24 godzin ponad 150 tysięcy żołnierzy- głównie Amerykanów, Brytyjczyków i Kanadyjczyków - przy wsparciu 13 tysięcy samolotów i 5 tysięcy okrętów, wylądowało na odcinku ok. 100km normandzkiego wybrzeża.   Normandzkie plaże otrzymały nazwy: Utah, Omaha, Gold, Juno i Sword, które nadal pozostają w użyciu, stanowiąc jedne   z miejsc upamiętniających setki tysięcy poległych żołnierzy, wraz z ponad trzydziestoma muzeami oraz dwudziestoma siedmioma cmentarzami. Odwiedzamy jedną z plaż- rozległą, piaszczystą plażę Omaha, gdzie rozegrały się jedne z najcięższych i najbardziej krwawych bitew w całej wojnie. Mimo potwornego
Czytaj więcej

06.08 Czwartek. Normandzie klify w Étretat. W drodze na północ

Obraz
Zgodnie postanawiamy, by kierować się na północny wschód, uciec od tłumów. Nie jesteśmy pewni, czy to realne, ale cóż nam pozostało? Jest duża szansa, że w okolicach dzikiej, mniej popularnej Baie de Somme, będzie nieco luźniej. Imponującym, wiszącym mostem Pont de Normandie dostajemy się przemysłowego, choć w centralnej, starej części sympatycznego, Le Hawr, które przed dwa dni oglądaliśmy z perspektywy portu w Honfleur. Dalej po drodze, zatrzymujemy się w Étretat. Mój zaprzyjaźniony Francuz Stefan, mieszkający na stałe w Poznaniu, bardzo polecał Étretat z nostalgią wspominając dawnego przyjaciela, z którym nawet moglibyśmy się spotkać. Jednak na pewno nie tego lata. W tym roku Étretat zostało pokonane przez turystów, którzy tłumnie postanowili na normandzkich klifach odetchnąć od covidowej rzeczywistości. Mijamy sznury aut zaparkowane kilometr od wjazdu do miasteczka, w okolicy prowadzącej bezpośrednio na ścieżki, którymi można dojść na klify. Klify, zwane tu „falaises” to słowo-klu
Czytaj więcej